W Polsce nie zachowały się żadne dokumenty z czasów Mieszka I. Dlatego o początkach historii Polski „na pewno” wiemy niewiele.

O tym, co się wówczas działo, dowiadujemy się z przekazów późniejszych, najczęściej z dokumentów zachowanych w innych krajach, znalezisk archeologicznych. które możemy tylko interpretować. Jednych i drugich zachowała się jednak znikoma ilość. Istnieją też kroniki – dzieła przesycone jednak interpretacją samych autorów lub osób które, zainspirowały kronikarzy do spisywania określonych faktów.

O wydarzeniach takich – jak chrzest Mieszka – dowiadujemy się wprost z tzw. Roczników, ale też przepisanych, ostatecznie później, ze starszych oryginałów. Treści napisane przez kronikarzy, potwierdzają albo nie, zapiski rocznikarskie. Dowodem zaś w sprawie mogłyby być odkrycia archeologów. To, co wiemy, jest jednak zawsze wynikiem interpretacji opierającej się też często o wiedzę obejmującą wiele różnych dziedzin nauki. 

Z czasów Mieszka I, Bolesława Chrobrego, Mieszka II nie zachowało się u nas nic. Podstawą wiedzy są roczniki, a w Polsce posiadamy takie dwa. Rocznik tzw. dawny (nazywany też świętokrzyskim) z ok. 1120 roku oraz Rocznik kapituły Krakowskiej z 1266. Konkretne daty w nich nie są idealnie zgodne, choć wiele świadczy za tym, że ich autorzy przepisywali zapiski z jednego starszego źródła. Sądzi się, że i ono było odpisem jeszcze starszych roczników, których jednak nie ma, bo zostały zniszczone w czasie najazdu Brzetysława – księcia czeskiego. Ogołocił on Wielkopolskę z wszystkiego — zniszczył grody … co miało wartość, wywiózł lub spalił, a ludzi pobrał w niewolę.

O tym więc, co działo się na naszych ziemiach ponad 1000 lat temu, historycy starają się dowiedzieć, poszukując wiedzy trochę jak detektywi — ze skrawków informacji i faktów budując niekiedy sprzeczne ze sobą teorie. Są to analizy kontekstowe … wiemy, że się zdarzyło w jakimś okresie … i nic więcej. Wiemy jednak, że chrzest przyjął książę Polan Mieszko, a matką chrzestną była czeska księżniczka Dobrawa.

Z Kroniki Galla Anonima

Ostrów Lednicki — ruiny